Waarom ben je redacteur geworden?

In dit blog beantwoord ik een vraag die me geregeld gesteld wordt:

Waarom ben je redacteur geworden?

Het meest eenvoudige antwoord: Omdat ik van lezen hou. 

In dit blog neem ik je mee langs de weg die ik daarvoor bewandelde en ga ik natuurlijk wat dieper in op de reden dat ik redacteur ben geworden. 

Waarom

Lezen is leuk

Omdat ik lezen heel erg leuk vind! En dat mag ik nu iedere werkdag doen. Wat wil een mens nog meer?

Daarnaast vind ik het geweldig om samen met de auteur zijn boek nog beter te maken en om te helpen om het uit te (laten) geven. 

Contact met auteurs

Verder vind ik het contact dat ik als persoonlijk redacteur met auteurs heb erg leuk.

Als freelance redacteur werk je voornamelijk zelfstandig aan een manuscript. Dat vind ik aan de ene kant heel fijn, ik heb geen 'last' van collega's in een kantoortuin en kan geconcentreerd mijn werk uitvoeren. Maar soms, soms is het wat eenzaam. Voor mij is de afwisseling tussen het contact met de auteurs (of andere opdrachtgevers) en zelfstandig werken erg prettig.

Zelf tijd indelen

Daarnaast is het fijn dat ik zelf mijn tijd in kan delen. Deadlines heb ik en haal ik – tot nu toe – altijd, maar ik bepaal wanneer ik werk. 

Is er een kind ziek of gaat er een op kamp? Ik ben er voor ze of kan ze uitzwaaien. Heb ik een keer mijn dag niet? Ik kan ervoor kiezen om die dag niet te werken, maar de komende week in de avonden extra aan de slag te gaan. 

Onverwachtse lesuitval? Ik hoef niemand te regelen die bij de kinderen blijft.

Die flexibiliteit doet mij erg goed.

De route

Hoe het begon

Al op de basisschool las ik alles wat los en vast zat. Achter ons huis was een dependance van de biblotheek van Voorburg. Daar was ik vrijwel wekelijks te vinden om een leuk boek uit te zoeken. Wat zeg ik één, een aantal. En ik begon al met lezen zodra ik de deur uitstapte. De bieb zat in hetzelfde blok als ons huis, ik hoeft alleen een keer de hoek om, dus ik kon prima thuis lezen, maar daar had ik het geduld niet voor. 

 Middelbare school

'Jongens, jullie moeten een boek lezen en er een verslag van schrijven.'

Een hoop gemor in de klas, ik hield me stil. Erg stoer is het niet als je het leuk vind om een boek te lezen ... 

Ook lezen voor de lijst deed ik met veel plezier, ik was al klaar met de boeken voor 4 havo voordat de zomervakantie van de derde naar de vierde voorbij was … Kon ik me tijdens het schooljaar concentreren op de andere vakken. 

Want ook wiskunde, natuurkunde, biologie en scheikunde vond ik erg leuk!

Het vak Nederlands vond ik verder niet zo interessant; betogen houden, informerend schrijven, grammatica, mij deed je er geen plezier mee. Gelukkig is dat nu wel anders.

Studiekeus

'Wat wil je worden?'

'Euh, tja. Geen idee.'

Dan maar naar het vwo. Dat kon op dezelfde school na het behalen van mijn eindexamen. 

Tijdens 5 vwo had ik bedacht dat ik Biomedische wetenschappen wilde gaan studeren. Jammer alleen dat mijn wiskundedocent aangaf dat ik daarvoor niet goed genoeg was in wiskunde en dat ik het heel moeilijk zou krijgen op de universiteit.

Hbo-opleiding

Daarom koos ik ervoor om na 5 vwo naar het hoger laboratoriumonderwijs te gaan. In vier jaar rondde ik de opleiding Biologie en Medisch laboratoriumzoek af.

Van lezen kwam niet zo gek veel meer, Harry Potter las ik wel in die tijd, maar verder ging mijn tijd op aan studeren, werken en uitgaan. 

Eerste werkgevers

Na mijn opleiding mocht ik op mijn stageplek, de afdeling Immunologie van het Erasmus MC, gaan werken. Ik heb er superveel geleerd en een heel leuke tijd gehad. Met sommige collega's van toen heb ik nog altijd contact. 

Na enkele jaren sloeg ik mijn vleugels uit en ging ik naar TNO in Leiden. Ook daar heb ik met veel plezier gewerkt en ook met een aantal van de collega's die ik daar had, heb ik nog contact.

Tot ons team, wegens reorganisatie, werd opgeheven.

Zowel bij het Erasmus MC als bij TNO werkte ik aan ontstekingsziekten: MS, psoriasis, reuma. Ik werkte op het lab en zag geen patiënten.

Wil je mijn boek nalezen?

Een vriendin, die haar tweede boek schreef, vroeg: 'Jij leest zoveel, zou je mijn tweede boek na willen lezen? Het is al geredigeerd, maar ik ben benieuwd wat jij ervan vindt.’

Dat deed ik natuurlijk graag voor Cocky van Dijk, tegenwoordig eigenaar van uitgeverij Zilverbron en Zilverspoor. 

Ik ging aan de slag met het uitgeprinte boekwerk dat Barry had gebracht. Met mijn rode pen in de aanslag gaf ik foutjes en tegenstrijdigheden aan.

Ik wachtte met angst en beven op Cocky's reactie, maar ze was erg blij met mijn feedback. Zo tevreden zelfs dat ze het met haar uitgever over mij heeft gehad en niet veel later vroeg of ik misschien een proefopdracht wilde maken om te kijken of ik voor hen aan de slag kon gaan. 

Daar had ik wel oren naar, dat begrijp je. 

Helaas haalde de tijd ons in, de uitgever overleed onverwachts en het maken van de proefopdracht ging, mede doordat ik van baan veranderde, ook toen de rust wedergekeerd was, niet door. 

Volgende werkgevers

Doordat ik een andere baan moest gaan zoeken, zag ik mijn kans schoon. Ik wilde iets gaan doen waarbij ik contact had met de patiënt, niet alleen maar voor de patiënt aan het werk was. 

Ik werd aangenomen op de afdeling endoscopie van het HagaZiekenhuis waar ik onderzoeken inplande en patiënten voorlichting gaf over het onderzoek dat ze moesten ondergaan en de voorbereiding die daarvoor thuis en in het ziekenhuis gedaan moest worden.

Ik vond het heel fijn om in direct contact te staan met de patiënt en ook was het mooi om gespannen patiënten toch enigszins gerustgesteld naar huis te zien vertrekken.

Als collega's teksten hadden geschreven – voor een arts, een patiënt of (niet verder vertellen) een andere werkgever – vroegen ze mij of ik hun mail na wilde lezen. Dat deed ik natuurlijk met veel plezier!

Toen kreeg ik een berichtje van een oud-collega. Er is een vacature, lijkt ons geschikt voor jou. Misschien wil je overwegen om te solliciteren?

Dat deed ik, en ik werd weer aangenomen. 

Bloed kruipt waar het niet gaan kan

Toch bleef het kriebelen.

Zal ik? Durf ik? Kan ik? Hoe gaat dat financieel? 

Ik heb lang gewikt en gewogen, maar uiteindelijk besloot ik, na vele gesprekken met mijn vriend, ervoor te gaan! Ik ging proberen van mijn hobby mijn te werk maken.

Opleiding en cursus

Omdat ik serieus aan de slag wilde met mijn omscholing deed ik een opleiding tot redacteur volgde ik een cursus teksten corrigeren. 

Beide heel leerzaam! 

Tijdens mijn opleiding tot redacteur heb ik veel boeken geredigeerd en zo het vak, in de praktijk, geleerd.

Werk als redacteur en tekstschrijver 

Inmiddels is het geen proberen meer. Ik heb van mijn hobby mijn werk gemaakt en werk als freelance redacteur en tekstschrijver. Ik redigeer en herschrijf fictie en verhalende non-fictie manuscripten voor (self-publishing) auteurs en uitgevers. Daarnaast redigeer, schrijf en herschrijf alle mogelijke (zakelijke) teksten, met een focus op informatieve en wetenschappelijke teksten voor non-profitinstellingen, het MKB en zelfstandig ondernemers.

Ik hoop dat je een beetje een idee hebt gekregen van de reden dat ik redacteur ben geworden en het pad dat ik heb gelopen om daar te komen?

Als je nog vragen hebt, beantwoord ik ze graag.

Vond je dit interessant?

Lees de andere blogs op deze website. Ook komen er steeds nieuwe blogs online met tips over schrijven en uitgeven, over je team en over de schrijftermen.

Als je me volgt op social media ben je als eerste op de hoogte als ik een nieuw blog plaats.